همانطور که میدانید در اختلال اتیسم درمان و شفایی وجود ندارد و از بین رفتنی نیست و درتمام عمر وجود دارد ، با انجام مداخلات لازم میتوان توانمندی های افراد را افزایش داد و بهبودی حاصل کرد تا بتوانند در جامعه حضور پیدا کنند.
اختلال طیف اتیسم در دو معقوله ی مهارت اجتماعی- کلامی و رفتاری دچار مشکل هستند که رفتارهای دلایل مختلفی دارند که ممکن است کودک نیازمند به جلب توجه از جانب دیگران باشد یا ناشی از مشکلات حسی کودک و یا کودک خواهان تقویت کننده های مختلف بوده و یا فرار یا گریز از انجام فعالیتی باشد. در این روش برروی رفتار کودکان تاثیر گذار است.بر روی حذف رفتارهای نامطلوب و ترغیب به رفتارهای مطلوب اشاره دارد.برای ریشه یابی کردن هر رفتار ضروری هستند.
برای نگهداری رفتار مطلوب باید به تقویت رفتار پرداخته شود . منظور از برنامه تقویت این است که مشخص کنیم که رفتار مورد نظر به چه میزانی باید تقویت شود تا هم رفتار را یاد بگیرد و هم نگهداری شود. معروفترین برنامه های تقویت به شرح زیر هستند:
بروز اختلال اتیسم به سطح رشدی و سن تقویمی فرد که غالبا از تولد تا ۳ سالگی می باشد ارتباط دارد.طیق پژوهش های انجام شده عوامل تاثیر گذار در بروز این اختلال عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی ، عوامل نوروبیولوژیکی و اختلالات متابولیکی مادرزادی است.
