نگاه خدا بخش پنجم راحله ضیایی ۹۹/۱۰/۲۰

سیاهی که نه قابل لمس است نه جامد، نه مایع، نه گاز ،و نه ،چیزی که تا امروز بشر بتواند حتی فرضیه ای برایش بسازد گویی که خارج از این کره خاکی هیچ چیز نیست وتو در این سیاهی غوطه ور شوی در دنیایی که هیچ ، نیست ودر پس هیچ ، هیچ نیست در این پوچی بی مفهوم نه فردایی ، نه دنیای دیگری ونه، معادی. خب ، با تصور چنین دنیایی انسان در کجا قرار دارد؟ روزها یکی پس از دیگری می آیند ومیروند، هر روز خورشید طلوع می کند وفصل ها از پی هم می آیند این مجموعه عمر من وشما، خوانده میشود ، آیا تا به امروز که از خدا عمر گرفته ای ، چند درصد از خواسته ها واتفاقات زندگیت به میل واراده ی خودت بوده؟