اوتیسم و بلوغ بخش دوم

صحبت در مورد رابطه جنسی برای هر پدر و مادری دشوار است. اما برای خانواده های دارای نوجوان مبتلا به اوتیسم ، موضوع می تواند به ویژه چالش برانگیز باشد. این نوجوانان غالباً از لحاظ رشد از همسالان معمولاً در حال رشد عقب هستند. آنها ممکن است به درک اصول رضایت و کشف چگونگی تعیین مرزهای مناسب نیاز داشته باشند. کسانی که شروع به کشف روابط عاشقانه می کنند ممکن است نیاز به دستورالعمل های صریح تری در مورد هنجارهای اجتماعی همراه با دوست یابی داشته باشند.

در جامعه، اغلب به افراد مبتلا به اتیسم به عنوان فردی نگاه می کنندکه کنترلی نسبت به احساسات جنسی ندارند
درست است که مسائل جنسی با جذابیت جسمانی ورفتاری مرتبط است واگر این گونه نباشد ،این جذابیت کمتر می شود، ولی نباید به صرف نداشتن جذابیت جسمی ورفتاری، از نیاز های این افراد غفلت شود. اگر ما به این باوربرسیم که تظاهرات جنسی یکی از بخش های طبیعی وضروری زندگی بشر است، دراین صورت نقض نیاز های جنسی افراد دارای اتیسم ،انکار حق اساسی گروهی از انسان هاست.

از آنجایی که پدر،مادرواعضای خانواده،نقش موثری در پرورش رفتارهای جنسی افراد دارای اتیسم دارند، آن ها باید سعی کنند با شناخت مراحل رشد جنسی کودکان ونوجوانان، واقعیت های ظریف وآداب تربیتی مرسوم فرهنگ وجامعه خود را به متناسب با سطح در ک فرزندانشان به آنان منتقل کنند.

آموزش های زود هنگام و ناشیانه ی مسائل جنسی به این کودکان ونوجوانان، گاه آن ها را دچار اضطراب می کند از طرف دیگر، اگر این آموزش ها دیر هنگام، ناکافی وغیر واقعی باشند، نمی توانند مفید واقع شوند.
اگر پدر و مادر بتوانند به پرسش ها و کنجکاوی های جنسی فرزندان خود پاسخ مناسب و سنجیده بدهند، می توانند مانع از انحراف جنسی آنان شوند.پاسخ گویی به این سوالات برای افراد مبتلا به اتیسم بسیار دارای اهمیت است،چرا که این کودکان ونوجوانان به دلیل مشکلات ارتباطی، اجتماعی ورفتاری از بسیاری از منابع اطلاعاتی محروم هستند.

بچه ها هنگام تولد، دارای جنسیت دختر یا پسر هستند،جنسیتی که می تواند متاثر از نگرش ها، دیدگاه ها و برداشت های متفاوت افراد جامعه باشد. والدین کودکان می توانند با برقراری رابطه ای دوستانه، توام با اعتماد و احترام، درباره ی مسائل وموضوعات مختلف از جمله امور جنسی، اطلاعات وآگاهی های صحیح را به آن هابدهند. از این طریق، با افکار،احساسات وهیجان های جنسی فرزندان شان به صورت فعال وپویا آشنا شوندومبانی ارزشی خود را به تدریج درآن ها مستحکم سازند.والدین افراد مبتلا به اتیسم نیز اگر متوجه اهمیت این آگاهی بخشی ها باشند،می توانند ضمن آگاه سازی فرزندانشان،از تزریق اشتباه اطلاعات به آنان جلوگیری می کنند.

توصیه هایی (باتوجه به سطح درک و سن) که والدین افراد مبتلا به اتیسم به فرزندانشان (دختر یا پسر) می کنند، باید در برگیرنده ی اطلاعات ودانسته هایی درباره ی روابط انسانی،هویت جنسی،رعایت مسائل بهداشتی ،مهارت های زندگی،ارزش ها واخلاقیات انسانی ،بیان احساسات ونیازهای آنان باشد.این مهارت ها باید از خانواده و بین اعضای خانواده پایه ریزی شوند تا این کودکان ونوجوانان آن ها را درونی کنند. کسب این مهارت ها باعث می شود تا آن ها درهنگام بلوغ مشکلات کمتری راتجربه کنند

آموزش جنسی در این گروه از نظر ایمنی نیز مهم است. افراد دارای معلولیت ، از جمله اوتیسم ، در معرض خطر تجاوز جنسی و سو استفاده قرار دارند. نشان داده شده است که آموزش جنسی به کاهش این خطر کمک می کند.