پس از ارزیابی انجام شده توسط متخصصین  میزان و شدت اختلال اتیسم را بایستی بررسی کرد چرا که براساس شدت این اختلال افراد نیازمند حمایت ها و مداخلات مناسبی خواهند بود و بر اساس ملاک های تشخیص اتیسم در کتاب راهنمایی آماری و تشخیصی نسخه پنجم DSM5طبقه بندی شده است به خاطر داشته باشید که بر اساس شدت اختلال، کودکان در سه سطح ، طبقه بندی شده اند که به شرح زیر هستند.

افراد دارای اختلال اتیسم در سطح ۱ ، نیازمندی به حمایت  هستند. طبق طبقه بندی در  DSM4 معادل  با اختلال  آسپرگر و اتیسم با عملکرد بالا  می باشند.

افراد دارای اختلال اتیسم در سطح۲ ، نیازمندی به نظارت و حمایت قابل توجه  هستند. . طبق طبقه بندی در   DSM4معادل با اختلال گسترده یا پیشرونده رشد مشخص نشده، سندرم فروپاشانده دوره کودکی می باشند.

از آنجا که  اختلال اتیسم یک اختلال پیچیده ای است ، ممکن است در آمیخته با مشکلات و مسایل دیگر نیز باشد بهتر است از جنبه های مختلف کودک بررسی شود تا هر چه سریعتر میزان و شدت این اختلال تشخیص داده شوند .

تشخیص  مقدماتی:

در این مرحله تست غربالگری رشد کودک انجام می شود. توسط مشاهده و اطلاعات والدین در مورد رشد کودک و تاریخچه آن می تواند کمک اساسی به این مرحله باشد با استفاده از فیلم ها و آلبوم های کودک در رفتارهای کودک بسیار کمک کننده هستند. ابزار استاندار برای غربال و تشخیص اختلال اتیسم آزمون HIVA، آزمون CHAT و … می باشند.