وقتی بعضی از بچه‌ها به دنیا می‌آیند ممکن است ویژگی‌های خاصی داشته باشند که شبیه به دیگر بچه‌ها نباشد. این را می‌توانیم هم جسمی در نظر بگیریم و هم روانی: بچه‌هایی که از نظر جسمی ممکن است معلولیت داشته باشند، ویژگی خاصی در ظاهرشان باشد مثل رنگ مو، رنگ پوست، شکل اعضای بدن و جز این ها، بچه‌هایی که ممکن است نابینا یا ناشنوا باشند، بچه‌هایی که مشکلات خاص مغزی داشته باشند و در جسمشان نمود پیدا کند.

از نظر روانی، می‌توانیم بچه‌هایی را مثال بزنیم که پرخاشگر یا بی ادب باشند، خیلی منزوی یا خیلی بیش فعال باشند، استعداد خاصی در کاری داشته باشند که شاید معمولی به نظر برسد، اما متفاوت از بقیه است و ….
تمام این‌ها مثال‌هایی بود از بچه‌هایی که ممکن است دوروبرمان پیدا شوند و متفاوت باشند. این کمی عجیب و کمی متفاوت بودنشان دلیل بر بد بودن آن‌ها نیست. واکنش‌ها به این بچّه‌ها نباید همراه با ترس و فرار باشد. همان طور که زرّافه با گردن بلندش می‌تواند دوست خوبی برای فیل با گوش‌های بزرگش باشد، حتماً آدم‌ها هم می‌توانند بدون نگاه به تفاوت هایشان با هم دوست باشند و همدیگر را بپذیرند.

پویانمایی کوتاه «معلق» که در سال ۲۰۱۹ ساخته شده بسیار زیبا به این موضوع پرداخته است و ظرافت‌های حسی داستان را به خوبی نشان می‌دهد. داستان درباره‌ی پسربچه‌ کوچکی است که می‌تواند معلق روی هوا بماند و همه را متعجّب کند. پدر بچه از زمانی که این موضوع را می‌فهمد، سعی در پنهان کردن این ویژگی پسرک به روش‌های مختلفی دارد، اما چیزی که در آخر اتفاق می‌افتد، برخلاف انتظار همه است. این انیمیشن می‌تواند مثال خوبی باشد برای متفاوت بودن آدم‌ها از یکدیگر براساس برخی ویژگی هایشان. بچه‌ها با تماشای انیمیشن «معلق» احتمالا درک و همدلی بیشتری در قبال متفاوت بودن سایر آدم‌ها پیدا می‌کنند و شاید همین موضوع باعث شود که متفاوت بودن خودشان را هم در مواقعی حساس بپذیرند.