کنترل رفتارهای نا مناسب با بازی

آموزش به طور اساسی یک روش جهت ایجاد رفتارهای مناسب تحت کنترل محرک مناسب می باشد. رفتارهایی که یاد داده می شوند، غالباً مشکل تر از آنهایی هستند که ما برای یک فرد ناقص، در نظیر می گیریم. وقتی کودک در اثر بازی رفتار مناسب را  انجام می دهد به مرور رفتار نا مناسب کم و حذف می شود چون هرچه ارتباط کودک با دیگران بیشتر شود مشکلات او کمتر می شود چون عدم ارتباط است که رفتارهای نا مناسب را گسترش می دهد و چون بازی به طور مستقیم و غیر مستقیم ارتباط با افراد را افزایش می دهد پس رفتار نا مناسب به مرور کم می شود اما در این راه مشکلاتی هم در سر راه قرار دارد که باید مراقب آنها باشیم.

مثلا کلاس درس کلاس در مقایسه با خانه دانش آموز یا دیگر محیط های قابل سکونت، نوعاً به عنوان یک موقعیت خاص محسوب می شود از نظر برآورد تقاضاها (آموزش ها، دستورات و …) کاملاً غنی می باشند. تقاضاهای فرد بزرگسال و ضعف دانش آموز، معمولاً افزایش وسیعی در رفتارهای خود آزاری، از هم گسیختگی و عصبانیت را ایجاد می نماید. کلاس های درس، ممکن است نخستین تجربه دانش آموز در زمینه اجتماعی شدن محسوب گردد یعنی اجبار در رفتار کردن بر طبق فرمان های بزرگ به جای اعمال و مطلوبات شخصی همراه با مستلزمات اجتماعی شامل توالت رفتن به طور متناسب پوشیدن لباس ها، توجه کردن به حالت تاخیر و غیبت، توجه نمودن به دیگران همانند نوع نگاه به فرد بزرگسال، دور شدن از همنوعان سرکش و لجام گسیخته می باشد. در صورتی که والدین یک دانش آموز او را آزاد گذاشته و اجازه داده اند تا به رفتارهای ناقص و خود رأی به میزان زیاد ادامه دهد، دوره کنترل احتمالاً به طور ویژه ای مشکل می شود. این مورد ما را به سوی دیگر هدایت می کند، مبنی بر این که سوابق تقویت دانش آموز در خانه، در محیط های دیگر زندگی و در کلاس های دیگر تا حد زیادی ناشناخته خواهند بود و باید به عنوان موارد گذر کرده از دیگران، حدس زده شود. این بدین معنی است که سرچشمه های مشکل مورنظر در رفتارها احتمالاً از جهت کشف کردن آنها غیرممکن می باشد و بدتر از همه این که توجهات جاری در خارج از کلاس در رابطه با رفتارهای مساله ساز از نظر تعیین و کنترل خیلی مشکل هستند، نهایت این که اکثر کلاس ها از جهت رویارویی با رفتارهای مشکل حتی در جایی که به طور روزانه روی می دهند به خوبی تجهیز نشده اند. اکثر کلاس های مربوط به دانش آموز ناتوان ذهنی به طور نرمال بعد از کلاس های مربوط به بچه های نرمال طرح می شوند.

با توجه به فاکتورهای جاری که متمایل به اعمال شدن مداوم در اکثر کلاس ها می باشند شگفت انگیز است که رفتارهای از هم گسیخته روی می دهند.

برخی از این فاکتورها، پیرو کنترل جزئی با کلی، صورت داده می شوند و برخی به گونه ای دیگر هستند آگاهی از آنها باید حداقل رفتار بی ثمر را کاهش دهد، به طوری که رفتارهای مساله ساز به طور کامل ناپدید گردند.