به دلیل این که ممکن است شما چالش ها و مسئولیت بیشتری داشته باشید توجه به سلامت هیجانی خودتان بسیار مهم است. سلامت هیجانی جنبه های مختلفی دارد: به خودتان زمان بدهید تا با تاثیر هیجانی تشخیص اوتیسم کودکتان کنار بیایید؛ روحیه داشتن ؛ حمایت های لازم را به دست آوردن؛ و حل مسئله. ما چند نکته ی کلیدی را در این جا بیان می کنیم.
با سوگ، ناراحتی و اضطراب خود سازگاری پیدا کنید حتی هنگامی که همه ی کارها را برای کودکتان انجام می دهید باز هم ممکن است احساس اضطراب، افسردگی و ناراحتی به صورت یک موج در شما ایجاد شود.
غم. در طی دوره ای پس از تشخیص کودکتان(و یا حتی برخی شرایط پزشکی دیگر مانند مشکلات مزمن) تجربه کردن دوره ای از غم غیر قابل پیشگیری اشت.
برخی والدین تصورات مختلفی در مورد کودکشان حتی قبل از تولد او دارند. اما به عنوان یک فرآیند طبیعی فرزند پروری عادی، آرام آرام همان چیزی که فرزندتان هست را می پذیرید. و او را بیشتر دوست خواهید داشت و به جای این که امید ها و تصویر سازی هایی آرمانی داشته باشید منطقی تر فکر می کنید مثلا پدر ورزشکاری که دوست دارد فرزندش فرزشکار حرفه ای شود آرام آرام می پذیرد که فرزندش می تواند موسیقی کار کند، یا مادری که نوازنده ی موسیقی است و دوست دارد دخترش عضوی از گروه کر شود وقتی که می فهمد دخترش علاقه ای به موسقی ندارد، می پذیرد که او ورزش مورد علاقه اش که تنیس است را دنبال کند. اگرچه این پذیرش در شرایطی که فرزند دارای شرایط مزمن پزشکی خاصی مانند اوتیسم است خیلی سریع تصورات خود را تغییر می دهد.
مانند بسیاری از فرآیندهای سوگ زمان بیشتری لازم است تا شما احساسات بهتری را تجربه کنید. حتی ممکن است احساس غمگینی را برای چند هفته و یا ماه داشته باشید . این احساس ممکن است سطحی باشد به ویژه در طی اتفاقاتی مانند روز تولد، روزهای تعطیل . متاسفانه این احساسات ممکن است عشق شما به زندگی را کاهش دهد در حالی که این همان کودکی است که قبل از تشخیص به او عشق می ورزیدید، یادتان باشد یادگیری کودکتان، رسیدن او به موفقیت و شادکامی در زندگی مانند گذشته در دست شما است. به دلیل این که راهی که می روید راه جدیدی است که قبلا تصور آن را نمی کردید اما یادتان باشد هنوز آینده ی کودک شما نوشته نشده است.
افسردگی و اضطراب: سوگ یک شرایط عادی است و احساس غمگینی، افسردگی و پایین آمدن عزت نفس بخشی از فرآیند سوگ است. این فرآیند روال عادی خود را طی می کند و اگر برای برطرف کردن سریع آن برنامه ای وجود نداشته باشد این احساس به صورت عمیق ادامه پیدا کند و می تواند برای بعضی افراد به افسردگی شدید ی تبدیل شود.
بر اساس مطالعات مرکز تحقیقات سلامت آمریکا علائم افسردگی می تواند مشکل در تمرکز، اجتناب، احساس گناه و ناامیدی، بی خوابی شدید یا احساس اجبار به خواب و تحریک پذیری، کاهش علائم به فعالیت های لذت بخش، افزایش خوردن یا کاهش شدید اشتها، مقاومت در برابر درد، غمگینی و ناراحتی مزمن، و خودکشی.
ممکن است شما چند هفته یا ماه اول مرتبط با تشخیص را با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند . شما بعد از مدتی منوجه غمگینی، تحریک پذیری، و اضطراب به نحوی برای شما غیر قابل کنترل و سازگاری است که می توانید در زندگی روزانه با آن کنار بیایید؛ نمی توانید به راحتی به خواب بروید . نمی توانید وظایف اساسی خود را انجام دهید، نمی توانید از بچه خود مراقبت کنید، نمی توانید به اندازه ی کافی بخورید یا به مقدار کافی بخوابید، نمی توانید گریه خود را کنترل کنید و یا تصاویری وحشتناک از خود و زندگی خود را در ذهن تجربه می کنید، بهتر است موضوع را با اعضای تیم پزشکی ، یا همسر خود یا دوست صمیمی خود، یا برخی اعضای خانواده ی خود در میان بگذارید. این یکی از راه های موثر برای برخورد موثر با افسردگی و اضطراب است.
افسردگی و اضطراب جلوی قدرت و استعداد شما را می بندد. مخصوصا اگر از خودکشی حرف می زنید یا افکاری در مورد آن دارید حتما با اعضای تیم پزشکی مطرح کنید.
مادران دارای فرزند اوتیسم مانند بسیاری از والدین دیگر استرس، اضطرابرا تجربه می کنند. اما نگرانی آن ها از آینده موجب تفاوت این مادران با مادران دیگر است. اضطراب صورت های متفاوتی دارد مثلا احساس نگرانی و ترس به صورت مداوم (اضطراب تعمیم یافته) . این می تواند موجی تکرار، تحریک پذیری سریع، تفکرات به هم ریخته ی وسواس شونده، یا به صورت حمله وحشت زدگی یا پانیک وارد عمل شود که در آن فرد حس می کند حمله ی قلبی به او دست داده است.
اگر شما اغلب نشانه ها را تجربه می کنید حتما با پزشک خود تماس بگیرید. اختلالات اضطرابی نسبتا راهبردهایی با رفتاری دارو درمانی درمان پذیر هستند. به هر حال اضطراب و افسردگی موجب می شود که انرژی شما کاهش شدید پیدا کند و این کاهش انرژی نیاز شما به کمک خانواده، پزشک، دوستان صمیمی را بیشتر می کند و از همین نظر لازم است حتما با دکتر خود تماس بگیرید.
