پنج ویژگی مورد توافق بازی در انسان (قسمت دوم)
بازی تخیلی است
بازی برخی اوقات شامل درجاتی از حذف ذهنی بلافاصله خود از دنیای واقعی موجود است. این مشخصه ای است که هویزینگا (۱۹۵۵) با تأکید بر این که بازی موتور محرک ابتکارات فرهنگی است ، بسیار تأکید کرد. این مشخصه همچنین به شدت مورد تأکید محققانی است که بر نقش بازی در رشد خلاقیت و توانایی تفکر به روشهایی فراتر از حد کنونی در اینجا و اکنون توجه دارند. همانطور که ویگوتسکی (۱۹۷۸) اشاره کرد ، ماهیت تخیلی بازی ، به تعبیری ، جنبه تلنگر ماهیت قاعده محور بازی است. تا حدی که بازی در یک دنیای خیالی اتفاق می افتد ، عملکرد بازیکنان باید به جای قوانین طبیعی یا غرایز تکانشی ، براساس قوانینی باشد که در ذهن بازیکنان است.
