چگونه کودک اوتیسم را به بازی علاقمند کنیم (بخش اول)

اغلب ، ما تصور می کنیم که بچه ها دوست دارند بازی کنند. ما برای آنها اسباب بازی می خریم ، تاریخ بازی را ترتیب می دهیم و حتی آنها را به پارک و مکانهای عمومی می بریم ، همه به اسم بازی. هیچ کس در اهمیت بازی در رشد کودک شک ندارد. باعث ایجاد اعتماد به نفس ، مهارت های اجتماعی ، خلاقیت و تخیل می شود.

اما چه اتفاقی می افتد که کودک اوتیسم قادر به بازی نیست؟ ممکن است به اسباب بازی های متناسب با سن بی علاقه به نظر برسند ، ترجیح می دهند آنها را پرتاب کنند یا بچرخانند. یا ، ممکن است کودک چنان درگیر اسباب بازی خود باشد که از تعامل با بزرگسالان یا دیگر همسالان خودداری کند. یکی دیگر از نگرانی های معمول این است که کودک ممکن است مهارت های بازی عملکردی را بیاموزد اما در پیشرفت به سمت بازی تعاملی و بازی نمادین مشکل دارد. به این معنی که آنها می توانند یک برج بلوک بسازند اما با بچه های دیگر بلوک نمی سازند یا وانمود می کنند که بلوک ها راهی برای رانندگی با ماشین تظاهر می کنند.

اگر بازی برای مشتری یا کودک شما دشوار است ، روش هایی وجود دارد که می توانید روی آن کار کنید تا بهبود یابد

مرحله ۱: به کودک بیاموزید که بزرگسالان را در فضای خود تحمل کند

کودک ممکن است بتواند به یک اسباب بازی بپردازد ، اما به محض آمدن یک بزرگسال ، کودک فرار می کند. این کودک ممکن است یاد گرفته باشد که بزرگسالان تمایل دارند بازی سرگرم کننده خود را قطع کنند و سعی کنند آن را کنترل کنند. در این مرحله اولیه ، ما والدین و سایر بزرگسالان را تشویق می کنیم که در کنار بچه های خود سرگرم باشند. به کودک اجازه دهید کنترل نحوه استفاده از اسباب بازی را بر عهده بگیرد و سپس کودک را کپی کند. اگر جیکوب از چرخاندن وارونه ماشین ها و تماشای چرخیدن چرخ ها لذت می برد ، در کنار او بر روی زمین بنشینید و اتومبیل های خود را تلنگر کنید. بیش از حد از او مطالبه نکنید. بگذارید او یاد بگیرد که داشتن بزرگسالان در فضای خود هنگام بازی سرگرم کننده است.

نکته: بزرگسالان باید مجموعه اسباب بازی های خود را داشته باشند ، اسباب بازی ها را از کودک نگیرید

مرحله ۲: به آرامی شروع به دستکاری بازی کنید

هنگامی که جیکوب قادر به تحمل داشتن یک بزرگسال در کنار خود هنگام بازی است ، بزرگسال می تواند شروع به کنترل برخی از قسمت های آن بازی کند. سعی کنید وارد بازی او شوید و ۱۰ ثانیه ماشین او را فشار دهید. اگر او این را تحمل کرد ، پس عقب بروید و با بازگرداندن کنترل به او پاداش دهید. می توانیم روال کار را تغییر دهیم تا اگر او همیشه با ماشین آبی بازی می کند ، به او بگوییم از ماشین قرمز استفاده کند. اگر جیکوب دوست دارد ماشین خود را ابتدا روی سطح شیب دار قرار دهد ، از او بخواهید تا اولین پیچ را انجام دهید.

نکته: به یاد داشته باشید ، این برای بعضی از بچه های کوچک سخت است! خیلی سخت نگیرید و با بسیاری از تقویت های خوب آماده شوید.

مرحله ۳: میزان سکانس های بازی را افزایش دهید

اگر رسول واقعاً توانسته است به شما اجازه دهد ماشین ها را با هم از رمپ پایین بیاورید ، سعی کنید سکانس های بیشتری را با آن اسباب بازی به او بیاموزید. به عنوان مثال ، اتومبیل ها را داخل یک کارواش قرار دهید ، بنزین را داخل اتومبیل ها بگذارید و شاید با هم تصادف کنید. همچنین روی افزایش زمان انجام کار کودک کار کنید تا بتواند در حالی که مدت زمان بیشتری بازی می کند با بزرگسالان درگیر شود.

نکته: هر کاری انجام می دهید ، یادتان باشد که آن را خیلی جذاب و سرگرم کننده کنید