هرچه فرد کم سن باشد بیشتر بازی می کند حتی تا ۱۰۰ درصد زمان آموزش (۱۸ ماه تا ۴ سالگی) و هرچه کودک بزرگ تر میشود مهارت ها اضافه خواهند شد. در سن مدرسه وقتی فردی در کار کردن با بچه های اختلالات رشدی موفق می شود، بچه ها به سوی فرد راهنما (بزرگسال یا والد) کشیده می شوند زیرا آنها در واقع در حال آموختن مطالبی هستند تحت این شرایط اشتباه کردن از سوی افراد راهنما، در رابطه با توسعه جلسه آموزشی فراتر از ظرفیت بچه جهت یادگیری یا حداقل برای مدتی روی صندلی نشستن معمول است.
به عنوان مثال مشاهده کردن معلمانی که به مدت یک ساعت دانش آموزان خود را بر روی صندلی نشانده اند معمول می باشد. دقت کنید تا برنامه ای را فراهم آورید که بر اساس آن بچه ها، برای پنج تاده دقیقه استراحت نمایند. به گونه ای که آنها بتوانند بلند شوند، در اطراف کلاس بدوند و به تعبیری به مدت یک یا دو دقیقه، تمرین کنند. هر ساعت باید وقت استراحت طولانی تری داشته باشد، به مدت دو ساعت سخت کار کنید و سپس مدرسه یا جلسات آموزش غیر رسمی را به مدت دو ساعت برگزار نمایید، پس از آن به مدت دو ساعت به کار سخت دوباره رجوع کنید. سعی نمایید یک روز را طوری تنظیم کنید که شامل شش تا هشت ساعت کار سخت ، همراه با بازی کردن یا آموزش غیررسمی کاملاً فاصله دار باشد، به یاد بیاورید که آن برای شما در هنگام تعطیل موقتی جهت دویدن، جیغ کشیدن و انجام کارهای دلخواه چگونه بود. شاید ۸۰ درصد کار و ۲۰ درصد بازی ایده آل باشد. همچنین به یاد داشته باشید تا در قبال رفتار درست، به خاطر بچه، بخش بلند شدن از روی صندلی راعمل نمایید.
یک اشتباه نسبی، برای فرد بزرگسال این است که موقعیت آموزش را خیلی آکادمیک و کاملاً رسمی می سازد. فرد بزرگسال ممکن است به گونه ای توسط پیشرفت بچه مورد توجه قرار داده شود که روز کاملی را درحالت انجام کارهای آکادمیک بگذراند. اگرچه ذکر کردن اطلاعات مناسب در این باره سخت است به طور احتمالی و به ویژه برای بچه های کوچک به نظر می رسد که فرد بزرگسال برخی از زمان موردنظر را به بازی کردن یا نگه داشتن در یک حالت بدون هیچ گونه دلیل مگر به خاطر سهولت توسعه عصب شناسانه بچه، اختصاص دهد. امکان دارد که به مدت پنج دقیقه، جدی و آمرانه باشد، و سپس یک دقیقه استراحت، داده شود تا هر کس به صورت شلوغ به بازی کردن بپردازد و این به خاطر این است که برای پنج دقیقه بعدی به حالت ساختار کامل به منظور دریافت مطالب در آید. بچه باید قادر گردد تا بین بازی و کار تقاوت قائل شود.
