شما به عنوان پدر و مادر زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره آینده فرزندتان می کنید.
حال اگر یکی از فرزندان شما کودکی با اختلال طیف اتیسم باشد ممکن است بیشتر فکرتان درگیر او و آینده اش شود. به غیر از درمان های پزشکی و آموزش هایی که برای کودکان با اختلال طیف اتیسم لازم است انجام شود، رعایت نکاتی فرزندپروری توسط والدین می تواند تغییرات خوبی را ایجاد کند:
۱.بر روی امور مثبت فرزندتان تمرکز کنید. کودکان با اختلال طیف اتیسم اغلب به تقویت مثبت پاسخ می دهند. یعنی زمانیکه شما آنها را برای رفتارهای خوبشان تشویق و تقویت می کنید احساس خوبی در آنها شکل می گیرد و باعث تکرار آن رفتار می شود. آنها بطور خاص متوجه می شوند که شما دقیقا کدام رفتار آنها را دوست داشتید و به آن پاداش دادید. لازم است بدانید پاداش می تواند شامل یک جایزه کوچک، تشویق کلامی و دادن یک برچسب باشد.
۲.با برنامه و ثابت قدم باشید. کودکان با اختلال طیف اتیسم ثبات را دوست دارند. آنها باید حمایت و تعامل سازگارانه را دریافت کنند تا آنچه را که در جلسه درمان یاد می گیرند، بتوانند تمرین کنند. این ثبات و یکپارچگی باعث می شود به راحتی رفتارها و حمایت های جدید را یاد بگیرند و به آنها کمک می کند تا دانش خود را در موقعیت های مختلف به کار گیرند. بنابراین لازم است شما با درمانگر و معلم فرزندتان صحبت کرده و سعی کنید با مجموعه ای از تکنیکها و روش های تعاملی ثابت به توافق برسید.
۳.بازی با کودک را در برنامه خود قرار دهید. فعالیت ها و بازی هایی را انتخاب کنید که بیشتر جنبه سرگرمی داشته باشند و برای کودک جذاب باشد نه فعالیت هایی که آموزشی و درمانی هستند. فعالیت های لذت بخش برای کودک به تعامل بهتر شما با او کمک می کند.
۴.زمان کافی را در نظر بگیرید. شما احتمالا تلاش زیادی می کنید تا فرزندتان برنامه های درمانی و آموزشی مفیدی را دریافت کند و آنچه را که بهتر است برای او فراهم می کنید. پس باید امیدوار باشید و اگر در برنامه ای نتیجه دلخواه را نگرفتید، دلسرد نشوید.
۵.برخی مسئولیت های روزانه را به فرزندتان محول کنید. اگر رفتارهای او غیرقابل پیش بینی است، لازم نیست فعالیت های ساده تری برای او در نظر بگیرید. اما وظایف روزانه ای مانند خرید مواد غذایی را به او بسپارید، این کمک می کند در هرجایی که هست بتواند اینکار را انجام دهد.
۶.از گروه های حمایتی استفاده کنید. پشتیبانی گرفتن از خانواده ها، درمانگران، موسسات، دوستان و شبکه های آنلاین می تواند به شما کمک بزرگی کند. گروهای حمایتی می تواند راه خوبی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات، توصیه ها و اطلاعات باشد. ملاقات با والدینی که مشکلات مشابهی مانند شما دارند و مشاوره های فردی، زناشویی و خانوادگی نیز می تواند بسیار مفید باشد. شما باید راهی بیابید که زندگی را برای شما راحت تر کند.
۷.از مراقبان کمک بگیرید. این برای زمانی است که شما باید وقتی برای خودتان در نظر بگیرید. مخصوصا اگر اختلال کودک شما از نوع شدید باشد. بهتر است برای ساعاتی از روز او را در مکان هایی که مراقبت از کودک را بطور ساعتی انجام می دهند، بگذارید تا فرصتی داشته باشید به سلامت جسم و روح خود برسید.
۸.راجع به مسائل مربوط به فرزند خود با همسرتان مشورت و گفتگو کنید.و غیر از او فردی را داشته باشید مثل یک دوست یا یکی از بستگان که در مواقعی که از لحاظ روحی نیاز به حمایت دارید شما را حمایت عاطفی کند.
۹.برای مشکلات فرزند خود از متخصصان این امر حتما مشورت بگیرید.
۱۰.اطرافیان خود را تا جایی که امکان دارد در رابطه با شرایط و موقعیت فرزند خود آگاه کنید
An attention-grabbing discussion is price comment. I think that you should write more on this subject, it may not be a taboo subject however generally individuals are not enough to speak on such topics. To the next. Cheers
I have been absent for some time, but now I remember why I used to love this web site. Thanks, I?¦ll try and check back more frequently. How frequently you update your web site?
As a Newbie, I am permanently browsing online for articles that can aid me. Thank you
Its such as you learn my thoughts! You seem to understand a lot about this, like you wrote the guide in it or something. I believe that you simply can do with some to force the message house a bit, but other than that, this is wonderful blog. A fantastic read. I’ll definitely be back.