پنج نکته دوم در ده نکته کلیدی برقراری ارتباط موثر بین کودکان و نوجوانان اتیسم و والدین
۶.با سرعت کم و واضح صحبت کنید اگر شما با دقت به صحبت های اطرافیان خود گوش دهید متوجه میشوید که اکثر افراد همیشه به شکل واضح صحبت نمیکنند.مِن مِن کردن،تپق زدن،از اول شروع کردن،از خاطر بردن و به میان آوردن اطلاعات غیر متوالی در گفتار افراد بسیار رایج است بعضی مواقع افراد جمله ای را شروع میکنند و قبل از تکمیل آن جمله دوم را بیان میکنند سپس جمله ی اول را تمام میکنند.کودکی که مشکل ارتباطی دارد این گسیختگی ها را نمیتواند دنبال کند بعلاوه پردازش زبان در کودکانی که مشکل ارتباطی دارند بسیار کندتر از سایرین است.اگر ما با سرعت زیاد صحبت کنیم گفتار ما برای این کودکان شبیه به حالتی ست که نوار در حالت تند ضبط صوت پخش میشود فهمیدن گفتار افرادی که در بین کلمات مکث میکنند روی این کودکان بسیار دشوار است کم کردن سرعت گفتار می تواند به میزان قابل توجهی ارتباط را بهبود بخشد.آنقدر آهسته صحبت کنید که حتی به نظر خنده دار برسد.شاید در این حالت سرعت گفتار شما برای کودک مناسب باشد
۷.صحبت های خود را محدود کنید صحبت کردن بیشتر بهتر نیست!! به ما یاد داده اند که هرجه بیشتر با کودک صحبت کنیم بهتر درک خواهد کرداما این مطلب درست نیست.عبارت های کوتاه و تک کلمه ایمیتواند از عبارت های طولانی مفیدتر باشد.روشی وجود دارد که به کودک کمک میکند تا عبارت های چند کلمه ای را بهتر درک کند.در این روش طول جملات کودک بررسی میشود.اگر کودک با جملات کوتا صحبت کند یعنی عبارت های کوتاه و تک کلمه ای را بهتر از جملات طولانی درک میکند.
۸.در تعامل با کودک زمان انتظار را وارد کنید وقتی سوالی از کودکی میپرسید قبل از پاسخ چند لحظه صبر کنید.وقتی از کودک میخواهید که کاری انجام دهد چند لحظه صبر کنید.تا درخواست شما توسط کودک پردازش شود.در بیشتر این کودکان زمان بیشتری لازم است تا پیام توسط این کودکان پردازش شود.در این کودکان زمان بیشتری لازم است تا مغز فرمان صادر شده را درک و به آن پاسخ دهد.درست شبیه زمان روشن کردن کامپیوتر که شما باید منتظر بالا امدن برنامه و پردازش اطلاعات باشید _وقتی از کودک انتظار پاسخی دارید یا منتظرید او کاری انجام دهد از یک تا پنج یا ده و بیشتر بشمارید تا کودک به شما پاسخ دهد این زمان انتظار شماست. مشتاقانه منتظر جواب های کودک باشید.این به این معناست که به کودک نگاه کنید و منتظر جواب باشید.لحظه هایی که حواس شما به چیزهای دیگر پرت میشود از میزان موفقیت شما کاسته میشود وقتی که منتظرید تماس چشمی تان را حفظ کنید.بدانید چه کارهایی لازم است تا بتوانید توجه کودک را طی “زمان انتظار” به خود جلب و حفظ کنید.گاهی برای انجام این کار باید تلاش بیشتری کنید مثلا چیزی را حرکت دهید تا توجه کودک به شما جلب شود مثلا خودتان را حرکت دهید تا در میدان دید کودک قرار دهید.یا به عکسی اشاره کنید تا توجه او جلب شود. _از کودک بخواهید درخواست شما را تکرار کند.این راهکار هنیشه قابل استفاده نیست.اما برخی مواقع میتواند به کودک کمک کند تا اطلاعات را پردازش کند.سپس عنلی انجام دهد یا پاسخی ابراز کند زمانی که باید پاسخی را تکرار کنید بشناسید.یکی از مهمترین سوالات این است که از کجا بفهمید باید چه مدت زمان صبر کنید.برایی متوجه شدن این مطلب باید در نظر داشته باشید که اگر کودک توجه را به شما حفظ میکند یا طوری نگاه میکند انگار توجه دارد مدت زمان بیشتری منتظر بمانید اما اگر به این طرف و آنطرف نگاه کردیا پاسخی داد که به طور واضح غلط بود باید درخواست خود را مجدد تکرار کنید.
۹کودک را راهنمایی کنید تا پاسخ لازم را بدهد بعد از اینکه منتظر شدید ممکن است فکر کنید که کودک نیاز به کمی راهنمایی دارد تا بتواند پاسخ بدهد.مثل وقتی که باتری ماشین شارز لازم را ندارد و نیاز به یک حرکت دارد تا شروع به کار کند.راهنمایی ها میتوانند خیلی ساده و ظریف باشند مانند آنچه در زیر آمده است: راهنمایی های فیزیکی: *حرکت دادن شی (وقتی به او میگویید بنشیند صندلی را کمی جلو بکشید) *به مکانی اشاره کنید که کودک باید نگاه کند *سرش را کمی بچرخانید *دست یا بازوی او را با ملاطفت به سمت کاری که باید انجام دهد راهنمایی کنید *عکس یا تصویری را در اختیار او بگذارید که بتواند به او در شروع یک کار کمک کند راهنمایی برای بهبود توانایی کودک جهت پاسخ دادن به صورت شفاهی: *همان حرکتی را که کودک باید با دهانش ایجاد کند انجام دهید *اولین صدای کلمه را بگویید *جمله را آغاز کنید و سپس برای کودک جای خالی بگذارید و با مکث به او بگویید که انتظار دارید او کلمه مناسب را بگوید مثلا شما میگویید:من ..و صبر میکنید تا کودک آن را کامل کند *شی یا عکس را به کودک نشان دهید تا به او کمک شود که کلمه مورد نظر را انتخاب کند. در ابتدا بیشتر صبر کنید و راهنمایی هایتان را خیلی زود ارائه ندهید
۱۰.تا وقتی که به پاسخ دلخواه نرسیده اید به ارتباط خود ادامه دهید در زندگی روزمره ما سریعا از یک فعالیت به فعالیت دیگر میپردازیم.کامپیوترها کنترل کننده های از راه دور و هزاران وسیله الکتریکی دیگر،ظرفیت ما را برای هرچیزی که سریع عمل نمیکند پایین آورده است. داشتن ارتباط موثر با کودکی که مشکل ارتباطی دارد نیازمند تغییر این روش های سرعتی در زندگی است. حرکت های خیلی سریع منجر به حذف خیلی از موقعیت های آموزشی میشود.برای ما راحت تر است که پاسخ های غلط کودک نادیده بگیریم و او را خیلی سریع راهنمایی کنیم.یا فرصت کافی در اختیار کودک قرار ندهیم.صبر کنید هر ارتباط متقابل یک فرصت آموزشی بالقوه است.
*خطاها را سریعا تصحیح کنید.وقت بگذارید تا به کودک اشتباهاتش را بگویید یا نشان دهید
*در صورت لزوم ارتباطتان را تصحیح کنید مثلا اگر مشاهده کردید جمله طولانی شما برای کودک قابل درک نیست حمله را کوتاه کنید.یا اگر متوحه شدید سرعت زیاد گقتار شما مانع درک گفته هایتان شده است.سرعت گفتار خود را کاهش دهید
*از آن دسته از حمایت کننده های بینایی استفاده کنید که میتواند منجر به موفقیت بیشتر کودک شود.
*طوری ارتباط را تمام کنیدکه هردودر پایان احساس رضایت کنید
I just could not depart your website before suggesting that I actually enjoyed the usual information an individual supply to your visitors? Is going to be again steadily in order to inspect new posts.