آموزش دفاع از خود و حق اعترض

آموزش  دفاع از خود و حق اعترض

برای جلوگیری از سوء استفاده از کودک اونیسم آموزش بیان احساسات یه ویژه اعتراض کردن لازم است.دفاع کردن از حق خود مهارت پیچیده ای است که در اکثر موارد، حتی برای افراد عادی، آموزش زیادی را می طلبد. در افراد ناتوان ذهنی، دریافته ایم که به طور قابل توجهی فاقد مهارت های دفاع از خود هستند،به منظور آموزش معلم با هدف خاص، بچه را در یک موقعیت نامطلوب و سخت قرار می دهد و او را راهنمایی می کند تا عبارات نه! دست نگه دار! متشکرم یا برخی از جواب های مناسب دیگر را بروز دهد.

ما معمولاً چنین آموزشی را با وادار کردن معلم مبنی بر اینکه موی دانش آموز را بر هم بزند یا تشویق کردن او مبنی بر انجام رفتار ترس آور مثل تکان دادن بچه یا نگه داشتن او در هوا، به طوری که پای او از زمین جدا شود، آغاز می کنیم.

در موقعی که بچه یاد گرفته است تا این نوع ارتباطات متقابل را با پاسخ مناسب مبنی بر دفاع از خود دفع کند، فرد مورد نظر (راهنما) تحریکات ظریف بیشتری نظیر بر داشتن اسباب بازی مطلوب بچه از جلوی اش یا برداشتن غذا از بشقاب او، ادامه می دهد. پس از آن، راهنما (معلم) ممکن است غذایی را به بچه بدهد که او واقعاً آن را دوست ندارد، کمربند او را محکم ببندد، دست اش را در آب سرد قرار دهد، یا … ..

ما تا حد زیادی مبهوت شده ایم که چرا یک فرد ناتوان ذهنی،  این شرایط را می پذیرد یا از رد کردن موقعیت های تحریکی که برای او خیلی سخت و قابل تعرض است یا حداقل از نقطه نظر فرد راهنما، غیرقابل پذیرش می باشد دست می کشد، و نمی تواند آنها را رد کند.

به عنوان مثال، بچه هایی را دیده ایم که غذایی را می خورند که برای آنها خیلی داغ است و در اکثر مواقع دهان شان را می سوزاند. ما بچه هایی را در حال دوش گرفتن دیده ایم وقتی دمای آب حمام تا اندازه ای تغییر کرده است که از نظر سردی یا گرمی، غیرقابل تحمل است. خود را می شویند و نسبت به این شرایط سخت، اعتراض نمی کنند. و بچه هایی را دیده ایم که وقتی هر روز غذای یکسانی به آنها داده می شود. بدون توجه به سیر شدن یا نشدن، قادر به اعتراض نیستند. مشابهتاً داستان های زیادی درباره بچه هایی داریم که یک پا یا بازوی خود را شکسته اند، آنهایی که به دندان دردهای شدید و تب های بالا، دچار گشته اند، بدون اینکه قادر به بیان ناراحتی باشند. نیازی به گفتن این مطلب نیست که شما احتمالاً آموزش چنین بچه هایی را آغاز می کنید تا در موقعیت های ساده، احساسات خود را بروز دهند، و در ابتدا فرد راهنما می داند این حالات بیان عواطف به چه شکلی است و (می تواند آنها را از هم تشخیص دهد.)

برخی از بچه های ما، در موقعی که در بین همسالان خود در یک محیط خاص به صورت مداوم قرار می گیرند، به توجه زیادی نیاز دارند، زیرا آنها خیلی سرکش می شوند و به طور کامل بر گروه تسلط می یابند و بچه های دیگر را در داشتن آیتم های با ارزش مثل اسباب بازی و غذا، محروم می سازند. در چنین موقعیتی، ما رفتار دفاع از خود را به طور مناسب (مانند پرسیدن موارد مطلوب) در یک حالت تک به تک، آموزش دادیم. و سپس افراد راهنما را در محیط هر روزی بچه قرار دادیم تا رفتار سرکش او را متوقف کند و در صورت نیاز رفتار دفاع  مناسب را به او یاد دهد.

اکثر افراد ناتوان ذهنی دارای فقر عمومی بیان موثر هر نوع چیزی هستند آنها به صورت صبور و ملایم به نظر می رسند. بخش وسیعی از راهنمایی و نشان دادن تاثیر مناسب از طریق بازی کردن و عموماً دور یک چیز دویدن ضروری است و ایجاد مناسب هر نوع برنامه آموزشی حائز اهمیت می باشد. شاید نسبت مطلوب کار با بازی کردن (آموزش دادن فعالیت آگاهانه جهت بیان عواطف) به صورت پنج به یک باشد.

بنابراین برای هر پنج دقیقه که به بچه یاد داده می شود تا مهارت های ذهنی، اجتماعی، و کمک به خود، را انجام دهد، یک دقیقه حالت بیان موثر احساسات به او یاد داده خواهد شد. یک دقیقه آموزش موثر، به عنوان پاداشی به کار برده می شود که به پنج دقیقه کار ذهنی و اجتماعی، اهدا می گردد.

دوباره ذکر می کنیم که بیان بسیار مناسب اثر موجود باید به طور خلاقانه، هدایت شود، همانطور که در کاربرد تقلید غیرشفاهی با آینه ها جهت آموزش بروز حالات صورت، موجود می گردد. بخش وسیعی از علاقه و مراقبت باید بر اساس کمک کردن به بچه جهت تشخیص تحریکات مناسب یا حالات محیطی مربوط به بیان احساسات گوناگون باشد. به عنوان مثال، در آغوش کشیدن و بوسیدن باید همراه با چهره خندان صورت گیرد، و حالات دفاع و جدیت، باید همراه با صورت جدی و سخت باشد.

ما شماری از دیگر برنامه های دفاع با بروز احساس واقعی را ایجاد نموده ایم، یک برنامه متناوب (دارای دو جزء) نامیده می شود که در آن، به بچه آموزش داده می شود تا به طور صحیح به گزینه موردنظر پاسخ دهد. مثل این مورد((آیا قلقلک را می خواهی یا کتک زدن را.)) و سپس به تدریج با گزینه های  مشکل تر، همراه می شود. مثل این مورد که ((آیا می خواهی کار کنی یا بیرون، بازی کنی.))

شما ممکن است مجبور شوید تا موارد  تصدیق را به بچه خود یاد دهید، به عنوان مثال، برخی از برنامه ها، ممکن است به بچه ها کمک کند تا از جواب هایشان دفاع کنند و اطلاعات غلط را تشخیص دهند. آموزش همانند زیر، صورت می گیرد.

گام اول: بچه را وادار کنید تا یک شی را مشخص کند مثلاً ((این یک قاسق است.))

گام دوم: بعد از اینکه شیء به طور دقیق مشخص شده به بچه بگویید: ((نه، این یک کتاب است)) به بچه کمک کنید تا گزینه تا درست را انتخاب کند.

به عنوان مثال، او یک کلوچه را به طور درست مشخص می نماید. اما شما آن را یک اسب می نامید.

گام سوم: اکنون به بچه یاد دهید تا با گفتن نشانه مشخص، دوباره